کد مطلب:190794 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:233
وصیت 03
وصیة الامام الباقر علیه السلام لبعض أبنائه، یا بنی، اذا أنعم الله علیك نعمة فقل: الحمدلله، و اذا أحزنك أمر فقل: لا حول و لا قوة الا بالله، و اذا أبطأ عنك رزقك فقل: أستغفرالله [1] .
فرزندم! هرگاه خداوند نعمتی به تو داد، بگو: الحمدلله. و هرگاه امری ناراحتت كرد، بگو: لا حول و لا قوة الا بالله. و هرگاه روزی ات به كندی به دست می رسد و در آن تأخیر می شود، بگو: استغفرالله.
بهترین راهنمایی ها را حضرت در قالب وصیت به یكی از فرزندانش می فرماید. در حقیقت، این وصیت ضمن این كه انسان را از مهلكه ها و گرفتاری ها نجات می دهد و به انسان سكون و آرامش می بخشد، او را به خدا نزدیك می كند و به مسایل معنوی گرایش می دهد، و همیشه انسان را به یاد خدا می اندازد، و این از بهترین حالات زندگانی است كه در زندگانی اولیای خدا این روش
[ صفحه 33]
دیده می شود. هر پدیده ای كه در زندگی آن ها به وجود می آمد، آنان را به خدا نزدیك تر می كرد و زبانشان به ذكر و یاد خدا بیش تر می گردید.
فرزندم! هرگاه خداوند نعمتی به تو داد، بگو: الحمدلله. و هرگاه امری ناراحتت كرد، بگو: لا حول و لا قوة الا بالله. و هرگاه روزی ات به كندی به دست می رسد و در آن تأخیر می شود، بگو: استغفرالله.
بهترین راهنمایی ها را حضرت در قالب وصیت به یكی از فرزندانش می فرماید. در حقیقت، این وصیت ضمن این كه انسان را از مهلكه ها و گرفتاری ها نجات می دهد و به انسان سكون و آرامش می بخشد، او را به خدا نزدیك می كند و به مسایل معنوی گرایش می دهد، و همیشه انسان را به یاد خدا می اندازد، و این از بهترین حالات زندگانی است كه در زندگانی اولیای خدا این روش
[ صفحه 33]
دیده می شود. هر پدیده ای كه در زندگی آن ها به وجود می آمد، آنان را به خدا نزدیك تر می كرد و زبانشان به ذكر و یاد خدا بیش تر می گردید.
[1] حياة الامام باقر عليه السلام للقرشي، ص 283؛ بحارالانوار، ج 75، ص 187، ح 30.